İLK BLOG YAZI DENEYİMİM:GO

  İLK BLOG YAZI DENEYİMİM: GO

Şimdi bu yazıda benimle aynı duyguyu paylaşan herkes, diyecek ki bende Gençlik Otobüsüne başvurdum. İnternette yazıyordu. Blog yazısı yazmamız gerekiyormuş, toplantılara katılmak zorundaymışız, belli markalarla iletişime geçmemiz gerekiyormuş. Ne alaka? Neden?

Ben Kadir, Gençlik Otobüsü projesini sadece yurt dışına çıkmak ve ücretsiz gezmek için biliyordum. Sizlerin de “bende” öyle biliyordum der gibi söylediğinizi duyuyorum. Gelelim Gençlik Otobüsünün sadece bununla kalmadığını açıklamaya;

Yurt dışına; her zaman inanın bana, öylede böylede çıkabilirsiniz ve dikkat edin Gençlik Otobüsünde katılımcıların birçoğunun kendi imkanlarıyla da çıkma şansı vardır, ama tüm mesele bu değil ve değilmiş bende tamamen içine girdikten sonra öğrendim. Mesela şu an katılımcıların yüzde kaçı daha önce bir blog yazısı yazdı? Veya kaçı iş adamlarıyla aynı ortamda bulundu. Kaçı bir bakanla yan yana gelme fırsatı ve hayat hikayelerini dinleme şansı yakalar ki? Sizi bilmem ama inanın bana bir çoğumuz bunu ilk defa yaşamıştır. Aslında her duvar önümüzü görmemizi engellese de doğru bakış açısıyla, doğru duvara bir pencere açmak bizim elimizdeyken, Gençlik Otobüsü bize bu fırsatı doğrudan veriyor. Doğru pencereyi aç, doğru güzellikleri gör ve bunları yaşamak istediğinde Gençlik Otobüsünün sana vermiş olduklarıyla o duvarlarda güzel kapılar oluştur kendine.

Biraz yazıma ortadan giriş yapmış olabilirim. Beni bilenlerden bazıları sen kaç yaşındasın da hala gençlerin arasındasın ve imkânın var git kendin gez der. Evet ben birçok kez yeri geldi tek, yeri geldi birkaç arkadaşımla yurt dışına çıktım ama bu hayatta öğrendiğim tek bir şey var o da” keşke şunu da yapsaydım dememek için o an elimden geleni her şeyi yapmak” çünkü yaşlandığımda köyümde; sallanan koltukta otururken gençlik yaşlarım aklıma geldiğinde, yirmi bir yaşındayken şu aklımdaydı keşke onu da yapsaydım belki sonuç değişirdi dememek için her şey. Bir zaman sonuç değişmese de en azından yapılacak başka bir şey yoktu derdim kendi kendime. Ama bu fikrimde Gençlik Otobüsüyle değişti artık. Gençlik Otobüsü bana zaman değişiyor, kuşaklar değişiyor ve en önemlisi kendini geliştirme ve öğrenmenin sonsuz olduğunu gösterdi.

Ve hayat aslında sahada yirmi iki kişiyi on beş dakikada tanıyıp doksan dakikayı en iyi şekilde değil sonsuza kadar yönetebilmekti. Ya da çalıştığın kurumda iki yüz elli kişiye şeflik yapıp yönetmek değildi yaşam her kuşaktan insanı anlayıp onlarla bir olabilmekti. Teşekkürler Gençlik Otobüsü otuzlarımdan sonra değer kattın bana. Bu benim hayatımda yazdığım ilk blok yazısıydı ve duygularımı siz okurlara heyecanımın verdiği devrik cümlelerimle yazdım. Eğer Gençlik Otobüsü ailesi ilerde tekrar yazmamı isterse kim olduğum hakkında ve anılarımdan birkaç parçada ekleyerek tekrar katkıda bulunmayı isterim. Herkese sonsuz güzellikler dilerken ve hayallerinin peşinden bıkmadan koşmalarını temenni ediyorum. Sağlıcakla kalın...

  KADİR BEYAZ/ TRABZON

   (İnstagram:Vosvoskarayemis)