Hayalden gerçeğe bir gençlik projesi... Gençlik Otobüsü
Aylarca süren çalışmanın fedakarlıkların hayallerin hayal kırıklıklarının vazgeçişlerin direnişlerin öyküsü…
Belki çoğu kişi farkında bile değil ama sahne önünde 17 gencin arkada ise onlarca kişinin gecesini gündüzüne kattığı okulundan sınavından geri kalıp arkadaşları sinemaya konsere giderken toplantılara sponsorluk görüşmelerine koştuğu genç yaşlarına, tüm acemiliklerine rağmen sonunda tüm dünyanın tanıdığı takdir ettiği bir proje haline getirdikleri bir hayal.
İlk olarak Maksut beyin hayaliydi, bizlere kazandırdığı projeler hakkındaki bilinci tüm gençlere yaymak,bizler gibi projelerden haberdar, dünya gençlik sahnesinde aktif gençler yaratmak.Tüm katılımcı gençler hem projelerin neden önemli olduğunu, nasıl yazılması gerektiğini öğrenecek; hem de döndüklerinde birkaç projede aktif olarak rol almış olacaklardı.
Aynı zamanda Avrupa nın 20 ülkesi yabancı katılımcılarla birlikte gezilecek 52 gün boyunca temelleri atılan, ileride ülkelerinin geleceklerinde söz sahibi olacak gençler arasındaki dostluklar dünya barışına mutlak katkılar sağlayacaktı. Sağlayacaktı diyorum çünkü projenin başından beri içinde olan ben bizzat yaşayarak öğrendim ki eğer gerçekten büyük işler başarmak istiyorsanız karşınıza çıkan engeller de o kadar büyük oluyormuş.İftiralara, engellemelere, gülüp geçenlere yapamazsın diyenlere karşı sabır gerektiriyormuş.Ve elbette azim.Proje süresi boyunca onlarca sponsorluk görüşmesinden benzer yanıtlar aldık.Çok büyük bir proje ,acaba olur mu ki,yapılamaz,olmaz ama neden?çünkü bu denli büyük bir projeyi hiçbir tarikata üye olmayan holdingleri şirketleri de olmayan sade vatandaşların kendileri gibi sade çocukları yapıyor diye.Ama bu proje yapılacaktı emek verilmişti onca...
Sponsorlar destek olmadıysa devlet olurdu. Tabi ya devletimiz ne güne duruyordu hem sırf bu tarz projeler için ayrılmış tanıtma fonu vardı.Ülkemizi gençliğimizi yaptıklarıyla başarılarıyla tüm Avrupa ya tanıtacak dünya barışına eşsiz katkılar sağlayacak bir proje tam da tanıtma fonunun tanımına uyuyordu.Ama maalesef, demek ki yine eksik bir şeylerimiz vardı çünkü tanıtma fonu da Türk gençlerinin tüm dünyada benzeri olmayan bir projeyle Türk gençlerinin potansiyelini göstermelerini ülkelerini tanıtmalarını istememişti.Demek ki vardı bir bildikleri...
Ama gençler kafalarına koymuşlardı yapılacaktı bu proje, her şeye rağmen.
Çalışmalar tekrar tekrar hızlandırılmış ama zamanda olabildiğince daralmışken Ankaralı bir iş adamının, myz mobilyanın sahibi sayın Hacı Beyin, desteğiyle proje için gereken kaynak bulunmuştu. Ancak gönlü zengin Hacı Bey in yapabileceği katkıda belliydi.20 ülke ve 85 genç onun içinde imkansız bir rakamdı. Yapılan revizyonla bütçeye uygun olarak 30 katılımcı ve 17 asistanla birlikte 20 günlük 12 ülkeyi kapsayan yeni rota çizildi ve program Ankara dan start aldı.Bir çırpıda geçen 20 gün ardında Türk gençlerinin başarısını azmini,eşsiz anılar ve birbirinden ayrılmak istemeyen gözü yaşlı gençler bıraktı.Ve tabi anlayabilenlere eşsiz dersler.
Her grupta olduğu gibi her şeyden şikayetçi, sorun bulmaya çalışan, sıkıntı yaratan kişiler maalesef bulunsa da aramızda; ben inanıyorum ki onlar bile neden otelimiz 5 yıldızlı değil diye yakındıktan 5 dakika sora kahkahalarla şakalaştılar birbirleriyle.Gönül isterdi elbette en lüks otellerde kalmayı en iyi restorantlarda yemeyi ama malum nedenlerle bütçe kısıtlıydı ve bu kadar parayla bu kadarı yapılabiliyordu.
Biz projenin içinde olan tüm katılımcılara kattıklarının dışında bir konu daha var ama bence atlanmaması gereken. Oda şu ki atalarımız kadar biz gençlerde çılgınız. Ve bir şeyi gerçekten istersek, inat edersek yaparız. Siz büyüklerimizin aklında bulunsun.
UTKU ÖZTÜRK / Proje Asistanı
