BENİM ENERJİ DOLU AİLEM: GO

HAYALLERİMİN PROJESİ GENÇLİK OTOBÜSÜ;

Merhabalar. Ben Emre Arda Güney. Herkes gibi birbirinden güzel hayalleri olan, o hayalleri uğruna pes etmeyen, karşılaştığı her zorluğun üstesinden gelebileceğine inanan bir Türk genciyim. Günlerden bir gün boş zamandan batan rahatlıktan dolayı (Pandemi sağ olsun) kendimi hayallerime vermeye ve onlar için çabalamaya koyuldum. Tabii ki birinci maddemiz dünyayı keşfetmek… İşte tam olarak kendime göre bir yurt dışı planı yapmaya çalışırken çıktı karşıma hayallerimin projesi Gençlik Otobüsü. Öğrenciyim, maddi bir gelirim yok. İnternet'te aradığım şeyler hep ücretsiz yurt dışına nasıl çıkılır, yurt dışında çalışarak nasıl kalınır falanıydı filanıydı derken şöyle bir yazı gördüm; “Avrupa’ da ÜCRETSİZ (büyüleyici kelime :D) 14 ülke 19 şehir gezme fırsatı… ) Ben tabii diyorum ki ne otobüsü ne Avrupa’sı, nasıl ücretsiz olabilir adım atıyoruz kur değişiyor? Dedim eğer öyleyse buna değer araştırmaya koyuldum. Projenin 11 senelik oluşunu ve giden insanların profillerini yazılarını okuduğumda dedim ki dur Emre önce başvuralım dolmadan sonra araştırırız. :D Hadi gelin size benim sürecimi anlatayım…

Öncelikle Gençlik Dünyası sitesinden bir kayıt oluşturdum ve altı soruluk mini bir ön eleme kısmı vardı. İçimden tabii diyorum Emre bir akıllı sensin bilmem kaç bin başvuru vardır kesin seni seçerler. Evet arkadaşlar ironi yapmıyorum tam olarak bunları söyledim çünkü içimden bir ses bu senin hayalin olan proje bu ön elemeyi geçeceksin diyordu ve öyle de oldu. Türkiye Gençlik Buluşması’na davet aldım.Bir sonraki mülakatı öğrenmek, birbirinden değerli konukların konuşmalarını dinlemek, hiçbir şey kazanamasam bile o insanlardan bir parça şey kendime katabilmek için bir gençlik kartı aldım ve toplantıya gittim. Tabii içimde hâlâ koskoca otele gidiyoruz acaba bir ücret falan var ben mi kaçırdım o kısmı diye kendimi yiyorum. Dedim gidelim görelim ne kaybederim ki kazanacağım şeyler çok daha fazla olacak. Daha kapı önünde başladı benim kazanma faslı… Birbirinden güzel, hayalleri olan, enerjileri birbirinden güzel bir insan topluluğu. Benim için bu projeye tutkum tam olarak o zaman başladı. Birbirinden güzel dostlukları ben daha kapı önünde edinmeye başladım. Her biri birbirinden yetenekli, farklı vizyonlara sahip insanları görünce keşke dedim bu projenin bir çalışanı olsaydım. Acaba dedim işe alırlar mı :D? İçeri girdiğimde 1000 kişi vardı. Hepsi çok ama çok yetenekli, güzel, başarılı, vizyonlu insanları görünce tamam dedim Emre böyle bir insan topluluğu içinden kesinlikle ilk 20, 30’a girer kazanırsın. Dedim burası yolun sonu. Her şeye rağmen o günkü değerli konuşmaların benim vizyonuma dokunduğunu hissettiğim için, bana kattıkları arkadaşlıklar için yine de çok minnettar olarak evime döndüm. 

Bizden 3 dakikalık bir video içerisinde 3 temel soruyu cevaplayıp videosu istendi. Tabii içimde şey var oğlum oradaki insanları gördün şansın yok. Bir de çekilen videoları gördüm aman Allah’ım dedim yorma kendini önemli olan katılmaktı :D. Teslim tarihine son 2 saat kalmış ve ben hâlâ düşünüyorum. Kendi kendime dedim Emre orada o kadar güzel bir adamla tanıştın ki (Canım hocam Maksut Coşkun Dokunulmaz) insanlar orada eşit. Kimse kayrılamıyor kimseye bir torpil olayı yapılmıyor. Herkesten istenen şey belli 3 soruya cevap bize gidip video şovları yapın falan değil. Madem bu noktaya geldim dedim ben de çabalayacağım aldım elime telefonu 3 dakikalık bir selfie videosu çektim içtenlikle bütün sorulara cevap verdim ve gönderdim. O bin kişiden ilk 180’e falan girmem gerekiyordu. Öyle de oldu son mülakata kalmıştım.

Son mülakata gittiğimde acayip gergindim. Allah’ım ne soracaklar, acaba İngilizce bir şeyler konuşacağız mı vb. bir dünya soru… Hayatımda ilk defa bir mülakata büyülendim ben. Bu kadar güzel dostluklar, birbirinden sıcakkanlı jüriler, personelinden öğrencisine, jürisinden değerli konuklarına kadar o kadar güzel enerjili insanlar… Umarım hayatım boyunca böyle mülakatlara girerim. Sabahtan akşama kadar oradaydık fakat zaman nasıl geçti, hatta bir serzenişte bulunayım NİYE GEÇTİ! anlamadım bile. Orada kendime şunu söyledim. Umarım bir gün bu projenin bir parçası olurum, böyle bir ekiple çalışırım, o zamana kadar yaşadığım her şey için bu projeye bir şekilde ben de katkı sağlarım. Artık hayatım sanki birincisi çok tutan bir kitabın ikincisi çıkar gibi bir etki bırakmıştı bende.

                                           

Bu projeye gelirken tek derdim dünya gezmekti. Birbirinden farklı insanlarla, değerli iş insanlarıyla tanışmayı, Pullman otelde değerli Winn4 eğitimleri almayı, kongrelere davet edilmeyi, birbirinden farklı organizasyonlar yapmayı, bir aile olmayı beklemiyordum. Türkiye’nin her karışında ailemden bir parça var. İyi ki Gençlik Otobüsü… Son olarak sürece gelirsek ben bu süreci kazandım. Bilmem kaç bin başvurudan ilk 20 30’a girebildim. Ve tek yaptığım bu projeye gönül vermekti. Ama bu kazandıklarımın belki de en küçük olanı. Bu projedeki herkes gibi ben de burada bir aile kazandım. Ve bu en büyük olanı…

 Çok sevdiğim bir söz vardır; 

” Bir şeyi gerçekten istersen bütün evren onu gerçekleştirmen için iş birliği yapar.” Paulo Coelho

 

Bize bu aileyi verdiği için, biz gençleri bu kadar güzel sahiplendiği ve onlara güzel olan her şeyi katabilmek için çabalarından dolayı başta Maksut Coşkun Dokunulmaz ve bütün Gençlik Otobüsü ferdine çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız…

EMRE ARDA GÜNEY / KOCAELİ