Kazandığına En Çok Sevinen Benim!

 

Kazandığına En Çok Sevinen Benim!

Merhabalar ben Hatice herkesin bildiğiyle kısaca CEY 😊 Son 5 yıldır varını yoğunu ve vaktinin çoğunu seyahate harcayan, yorulmayı kendine yasaklayan bir faniyim. Reelde 31, görünüşte 22, hissettiğim ise 19 yaş burası çok önemli. 😊.  Seyahat tutkunuyum. 2016 yılının sonlarında hayattan çok ağır bir tokat yedim ve bu vesileyle seyahat etmenin ruhuma iyi geldiğini hissetmeye başladım. Yeni şehirler gördükçe, yeni insanlar tanıdıkça, birileri arayıp Cey, ya şuraya gideceğiz ama nerede kalalım, ne yiyelim, nereleri görelim sen bilirsin dedikçe çılgınca mutlu oldum ve aslında kim olduğumu, ne istediğimi fark etmeme ve hatta daha başarılı biri olmama sebep olan şeyin seyahat etmek olduğunu anladım. Sonra gezdim, gezdim ve gezdim ve kendime bir söz verdim, ilk önce kendi ülkemi gezeceğim ki gittiğim yerlerde ben de ülkemi anlatabileyim çünkü bana göre en çok görülmesi gereken ülkeler sıralamasında ilk beşteydi benim ülkem. Sonra Avrupa oradan ver elini dünya… Sözümün %85ini tutunca dedim ki yürü kızım Avrupa’ya gidiyoruz vakit vizyon geliştirme vaktidir!

Benim karşıma öyle çat diye çıkmadı Gençlik Otobüsü, böyle bayağı bayağı araştırmalar filan yaptım, o zamanlar 15 TL’ydi genç kart, yıl 2019.  Yaptım başvurumu bir yandan da diyorum ki ya delirme kızım baban bile benzin parası rüşvetiyle götürüyor evden işe seni 😊 niye götürsünler ki filan. Neyse süreci takip ettim başvurum onaylandı dedim tamam çok güzel toplantıya katılmayı bekliyorum… Çat Covid!  Tabi ben inanmadım ilk başlarda yok ya bir şey olmaz filan, toplantı tarihi verildi biletimi aldım gideceğim ben Covid ilk zamanları tabi. Müdürüm dedi ki resmi yazı geldi kamu çalışanları toplu alanlara girmeyecek dedim siz ne anlatıyorsunuz ya, yıkıldım. Maksut Hocaya durumu anlatıyorum filan sonra canım hocam tabi ki katılımcıları riske atmamak adına toplantıyı erteledi çünkü o bir kral, sonra da zaten yasaklar geldi. 

Covid büyüdü de büyüdü 2020 yazı yalan oldu, 2021 yazı yalan oldu dedim Cey bu otobüs işi başlamadan bitti ama bir yandan da her canlı yayına depar atarak giriyorum, siteye bakıyorum, dedikoduları dinliyorum. Sonra göklerden gelen bir haber toplantı şu tarihte İstanbul’da olacak. Hemen yıllık izinler, babaya durum izahatları, amire gitmezsem öleceğim naraları 😊 Elim ayağım da boş durmuyor tabi GO’ yu tanıtıyorum çünkü neden tanıtmayım ücretsiz Avrupa Turu yahu! O süreçte kurumda, sülalede ve arkadaş çevremde otobüsçü manyak olarak anılmaya başladım. 😊 Tabi herkes bak böbreğini alırlar, dolandırırlar saçmalıklarında. Kimseleri dinlemedim bastım gittim toplantıya. Valla ne yalan söyleyeyim o kadar kişiyi görünce dedim ki şansın yok bebeğim dön evine. Toplantı bitti Cey yuvaya döndü, video aşaması için tarih verildi. Ben yıllık izin filan aldım ya video çekmek için bu kadar ciddiye alıyorum yani video olayını.  8789645 tane denemeden sonra hiçbirini beğenmedim stratejik konuşmalar falan yapmışım hiç ben gibi değil sırf seçilebilmek uğruna yapamayacağım şeylerden bile bahsetmişim. Dedim bunlar olmaz akşam da uçağım var gezeceğim yine, vaktim tükendi ben daha çok tükendim dilim damağım kurudu konuşmaktan. 😊 En son tam bir Cey gibi konuştum, katıksız olduğum gibi heyecanımı gizlemeden ve sadece elimden gelebilecek şeylerden bahsederek yanıtladım soruları. Sonuçlar açıklandı… Geçmişim. 😊  

Sırada mülakat var işte bu en zoru kızım dedim! Hayatında sadece bir mülakata girmiş onda da jüriyi gülme krizine sokup çıkmış bir insanım ben neticede tecrübe, ciddiyet sıfır yani ama onda da kazanmıştım. Galiba insan olduğu gibi olunca başarılı olabiliyor. Mülakat tarihi belirlendi İstanbul’a gitmem gerekiyor ve inanılmaz iş yoğunluğunun olduğu bir hafta zerre kadar mülakatı düşünmeye vaktim yok, konaklayabileceğim kişiler evde yok, bir gün öncesinde yakın arkadaşımın kınası var, öğretmenevi olmuş bilmem kaç TL moraller bozuk… Gece birkaç şey hazırladım, sabah yola çıkacağım dedim uçakta düşünürüm ne yapacağımı. Gece bir telefon, kuzenim yoğun bakımda hayati tehlikesi çok yüksek sabaha çıkmayabilir! Benim hayatımda hep böyle olur zaten bir aksilik çıkar tercihe zorlanırım. 😊

Bu aşamaya kadar geldim, kendimce emek verdim gitmem gerek. Uykusuz ve aşırı üzgün bindim uçağa. Mülakat yerine gittim. Herkes ünlü, herkes ajanstan çıkmış gibi her yerde video çeken fotoğraf çeken insanlar falan ne oluyor dedim ya benim kafam bir milyon tabi. Sosyal medyadan tanışıp samimi olduğum arkadaşlar vardı hemen onları buldum. Mülakatta çok farklı hissedebilirsiniz bana öyle oldu.  Orda herkesin tek bir amaç için buluşması o kadar tatlı geliyor ki yabancılık çekemiyorsunuz sanki herkes çok yakın arkadaşınız gibi Maksut Hoca sanki abiniz gibi bir samimiyetle konuşuyor ve rahatlıyorsunuz. Mülakat hakkında çok detay veremeyeceğim kusura bakmayın. 

Açıkçası beklediğimin çok dışında bir mülakattı, inanılmaz samimi bir ortam aynı zamanda aklınızı sonuna kadar kullanmanızın gerektiği bir ortam. Gerekeni ve elimden geleni yaparak çıktım. Umutlu muydum evet en azından içerideki insanlardan farklı ve daha başarılı olduğuma inanıyordum aslında ama aklım kuzenimdeydi ve yeterince odaklanamadım mı diye acabalarım oldu. Bir de dışarda yüzlerce insan vardı farklı farklı yetenekleri olan, sıra dışı olan, ünlü olan… O yüzden kesin kazandım diyemedim hiç kendime mülakatta onlarca arkadaş edindim birçoğuyla seyahat etmeyi planlayacak kadar iyi anlaştım. Mülakat açıklanana kadar bayağı bekledim etrafımdaki herkes sen kazanacaksın derken ben bilmiyorum neden ama öyle düşünmemeye başladım. Müdürüm kazanırsan kırmızı halıyla karşılayacağım seni dediğinde de ailem sen yaparsın koçum aslansın, kaplansın dediğinde de oturup salya sümük ağladım insanlar benden umutlu kazanmam gerek diye. 😊. Ankara buluşmalarına iki elim kanda da olsa gittim çünkü kendimi belki daha iyi açıklamama sebep olacak bir ortam olur belki bir ışık görür hocam diye düşündüm hiçbiri olmasa dahi her toplantıdan sonra çok güzel insanlar tanıdım nasılsa diye severek katıldım. Maksut hocayı daha iyi tanıdım amacını niyetini ve aslında ne kadar çok desteğe ihtiyacı olduğunu anladım. Yine elimden geldiğince proje için bir şeyler yapmaya çalıştım. Benden on kat daha fazla proje için çabalayan arkadaşlar vardı biliyordum ama karınca misali elden ne gelirse dedim.

Mülakat açıklanacağı gün evde pijamalarımla bekliyorum canlı yayında açıklanacak. Neyse yedekler açıklanıyor ismim yok asil olur dediklerim yedekte ben şok! Elendin dedim kendi kendime bir ara yayını kapattım o kadar eminim yani ama içimden de diyorum ki kendine güven bir şey var hissediyorum, herkes yazıyor arkadan ne oldu ne oldu asil misin sen derken ablam geldi ölüm yok sonunda bir daha denersin dedi açtım geri yayını 6 dakika falan geçti ismim söylendi ben pejmürdenin de pejmürdesi haldeyim hayatımın en hızlı hazırlanmasını yapıp 30 saniyede insana benzeyerek açtım yayını. Tutamadım gözyaşlarımı canım hocam dedi ki en çok sen sevindin Hatice buna ne kadar inanırsınız bilmiyorum ama gerçekten en çok ben sevindim. Çünkü tüm bunları yazan, bu maceraları yaşayan Cey yıllarca birden fazla psikoloğun çözümleyemediği ‘’normalin dışında özgüven eksikliği’’ sebebiyle psikolojik destek almış biriydi. Ve evet hep başarılı bir öğrenciydim, başarılı bir iş kadınıyım, başarılı olarak tamamladığım çok şey var ama hiçbiri bu kadar özel ve güzel değildi çünkü Gençlik Otobüsü zorunda kaldıklarımız dışında başardığım, yürekten gelerek emek vermek istediğim, tüm o özgüven sorunlarımı yenmeme sebep olan seyahat tutkunluğumun en özel ve en güzel parçası olan, beni kalben mutlu eden tek başarım. 2009 yılında utandığı ve aslında özgüvensiz olduğu için bir hafta yemekhaneye inemeyip kuruyemişlerle hayatta kalan kızın, 2021 yılındaki inanılmaz başarısını okudunuz tekrar söylüyorum bu projeyi kazandığına en çok sevinen insan benim en azından siz kazanana kadar!

Ha unutmadan şunu söyleyebilirim ki bu tüm fizikken ve ruhen olan yolcuklar için geçerlidir; yola çıktıklarınız sizin bir parçanızdır ve o yol güzelse isteyen herkesin görmesine ve yaşamasına vesile olmalısınız. Eksikse tamamlamalı, kötüyse güzelleştirmelisiniz. 😊

Benim hafif renkli olan hayatıma onlarca renk katan bu macerada tanıdığım dünyalar tatlısı arkadaşlarıma, Maksut Hocama, Özlem Hocama ve bizden maddi manevi desteğini harcamayan sponsorlarımıza ve eğitmenlerimize sonsuz teşekkürler. 😊

Ha bir de bir de Cey yaptıysa siz de yapabilirsiniz. 😊

                                                                                          Sevgiler Cey…

HATİCE SALMAN – ANKARA