En bol duraklı otobüs ile metroda ki afiş
sayesinde tanışmıştım ve gördüğüm anda hayatımı değiştireceğine inanmıştım.
Normalde otobüse bindiğimde gitmem gereken
yerin durağına hemen gelip inmek isterdim ama bu otobüsün durakları farklıydı. Afişte
Avrupa da görmek istediğim yerlerin isimleri ve otobüse binişin ücretsiz olduğu
yazıyordu. O gün içerisinde hemen başvurumu tamamlamıştım çünkü kaçırılacak bir
fırsat değildi.
İlk elemeyi geçtikten sonra video elemesini
vardı ve seçtiğim görevleri ikna edici bir dille video da anlatmam gerekiyordu. Beş görev
seçmiştim fakat en çok yoğunlaştığım sponsorluktu. Bu elemeyi de başarıyla
atlatmıştım Ankara toplantısına katılmıştım. Orada öğrendik ki bir ay süre içersin
de videoda bahsettiğimiz görevlerden en az birini yerine getirmeliydik. Ben
sponsorluk görevini iyice benimsemiştim. Sponsorluk görüşmelerinde reddedilmiş
olsam da umudumu kaybetmedim. Çünkü otobüse binmeyi çok istiyordum. Eğer
başarırsam dünyayı gezme hayalime Avrupa ile başlamış olacaktım pes edemezdim.
Daha sonra Sabiha Gökçen Havalimanı ile görüşme ayarlama fırsatı buldum,
görüşmelere Maksut Coşkun Dokunulmaz ile birlikte gittik ve her görüşmemiz bir
öncekinden daha güzel geçti. Sabiha Gökçen Havalimanı benim sponsorum olmuştu
ve Gençlik Otobüsü 5 e katılmamı sağlamıştı.
Yola çıkma vakti yaklaşıyordu, katılımcılar
belli oluyordu ve bizim toplantılarımız sıklaşıyordu. Toplantılarda birbirimizi
tanımaya çalışıyorduk ama 50 kişiydik herkesin isimlerini ezberlemek çok zordu,
birbirimizi görevlerimizden ayırt ediyorduk. J
Hepimizin endişesi inşallah yola çıkmadan bir problem yaşamayız düşüncesiydi.
Büyük gün gelmişti otobüsümüz Ankara’dan
kalkacaktı. İstanbul da kiler ile hep beraber Ankara’ya gitmiştik. Otobüsümüze
bindik ama hala içimizde bir tedirginlik vardı. Sınırı geçmeden rahat
edememiştik. J
İlk durağımız Bulgaristan da Sofyaydı ve sonra
Romanya, Macaristan derken günler o kadar çabuk geçti ki binlerce fotoğrafımız,
yıllarca anlatabilecek anımız, başka bir yerde edinemeyecek tecrübelerimiz ve
çok sağlam dostluklarımız oldu. Benim için Gençlik Otobüsü bir dönüm
noktasıydı.
1 aydan fazla sürüyordu bu otobüsün yolculuğu
başta isimlerini bile bilmediğin insanlarla çok yakın oluyordun çünkü o
yolculukta başına bir şey gelse seni koruyacak kişilerin o otobüsten olacağını
biliyordun. Bir konserve açıyordun tek kaşıkla beş kişi bir konserveyi
paylaşıyordun. Bunun gibi başka yerde hatıra diye edinemeyeceğin bir sürü
güzellik yaşadık. Ben otobüsü özlediğimi şuradan anlıyorum, yolculuk sırasında
şikayet ettiğimiz şeylerin hiç birini şuanda hatırlamıyorum. Sadece otobüsteki
güzel arkadaşlarımı özlediğimi hissediyorum. Bize hatıra kalan o binlerce
fotoğraf iyi ki var belki zamanı geri döndüremiyoruz ama o zamanın duygusunu
hissedebiliyoruz. :) GO böyle bir şey işte sen anlamadan seni öyle derinden
bağlıyor ki evine ailenin yanına döndüğünde bile geri aynı kadroyla yollara
düşmeyi istiyorsun hem de diyorsun ki hostelde kalmasakta olur banyo yapmasakta
olur. Otobüsümüz evimiz olsun ve biz birlikte olalım. GO ailesi de çok güzel
bir aile. J
Benim hayalimi gerçekleştirmemdeki ilk adımımı
atmama yardımcı olduğu için ve bize bu güzel anıları yaşattığından dolayı
Maksut Coşkun Dokunulmaz’a çok teşekkür ediyorum.
Son bir şey daha eğer bir gün Prag a
giderseniz Ortaçağ gecesine gitmeyi sakın unutmayın. J
ELİF ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder