“BİR HAYAL DÜŞÜN!”
Facebook,
twitter gibi sosyal paylaşım ağlarının hayatımda ÖNEMLİ diyebileceğim bir
serüvene ön ayak olacağını söyleseler herhalde önce bir duraklar sonra da pek
üstünde durmazdım. Gençlik Otobüsü sayfasının bir anda önüme düşmesiyle
monitöre şöööyle bir yapışıp kaldığımı anımsıyorum. Sonra gelsin videolar,
gitsin resimler… Onlar “Gençlik Otobüsü Barcelona’daaaaaaa!” diye bağırdıkça
ben “Aaaaaaaaaayyyy” diye tepki verdiğimi ve hemen telefona yapışıp
arkadaşlarımı aradığımı söyleyebilirim.
Çünkü birileri hayallerimi yaşıyordu ve söz konusu hayallerim olunca ben
“civcivini çaylak kapmış anaç tavuklara” dönüyorum işte… :D
O hayaller
uğruna bir sene boyunca Gençlik Otobüsü sayfasını karış karış gezdiğimi,
yaptıkları tüm toplantılara katıldığımı, eleme sürecini derslerimin, arkadaşlıklarımın
bile önüne koyduğumu söylemeliyim. Çünkü 15 ülke 28 şehir gezmenin kolay
olmayacağını biliyordum. Velhasıl-ı kelam elemelerde çektiğim videomun
seçildiği günden sonra beni çok zorlayacak olan sponsorluk sürecim başladı.
Elimde Gençlik Otobüsü dosyası o şirket senin bu şirket benim gezdim. Artık
sayısını unuttuğum şirkete mail attım. Geri dönüşlerin neredeyse hiç
olmayacağını düşündüğüm bir zamanda gelen kabul havalara uçmama sebep oldu :)
İyi ki de o kadar zorlanmışım diyorum şimdi, çünkü zorlanmasaydım Avrupa’yı
karış karış gezerken aldığım zevki alamazdım. Kendi emeklerinizle bir şeyleri
başarmış olmanın sevinci başka oluyor haliyle.
Otobüste yaşanan günlere gelecek olursam eğer,
çok çok farklı! Sizin gibi bir sürü güzel insan, hepsinin tek amacı var,
emeklerinin karşılığını alabilmek. Güzel vakit geçirip eğlenebilmek… E nitekim
öyle de oldu. Güzel arkadaşlıklar kazanmamızın yanı sıra, unutamayacağımız
derecede güzel şehirlerde birbirinden farklı ve harika anılarımız oldu. Yolda
oflayıp puflayıp yediğimiz konserveleri, ton balıkları şimdi özler olduk :).
Hasta da olduk, otobüste sıkış tepiş de yattık ama; şimdi hatırladığımız şeyler
kaldığımız güzel hosteller değil de o sıkış tepiş yattığımız otobüs! :) Otobüs
ülkeye geri döndüğünde, herkes evlerine gitmek için vedalaştığında, otobüsü
bomboş görenlerden biri de bendim :) Otobüsü bomboş görmek o kadar zor gelmişti
ki resmen acı çekmiştim. E dile kolay 40 gün! 40 gün aile olduğun, geceni
gündüzünü bir geçirdiğin insanlar artık yoktular :) İşte Gençlik Otobüsü’nün
kazandırdığı şeylerden bir tanesi daha… Otobüsten sonra da devam edeceğiniz
güzel dostluklar! :)
Bilge
Çiğdem Öztunç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder