Gençlik Otobüsü - Otobüs Bahane

OTOBÜS BAHANE

Gençlik Otobüsü 5’e katılmak için başvurumu yaptım. Başvuruyu yaparken hayalim seçilebilmekten öte değildi. Ön eleme sonuçları açıklandı ve bizden İstanbul’a gelmemiz isteniyordu.

İstanbul’da 6000 kişi toplanacaktık ve aramızdan sadece 80’i seçilecekti. Pek ihtimal vermiyordum bunca insan arasından benim seçilebileceğimi ama ben yine de inanarak gittim.

İstanbul da toplantı salonuna geldiğimde uzun bir kuyruk karşıladı beni. Kuyrukta bekleyen herkesin gözünde aynı ışık vardı: ben seçilmeliyim. Sıra ilerledi ve salona giriş yaptık. Salondaki atmosfer ise ‘anlatılmaz yaşanır’ dedikleri cinstendi. Konuşmacıların kim olduklarını önceden biliyorduk ama konuyu tam anlamıyla çözememiştim.

Konuşmacılar hayal etmiş ve hayallerine ulaşmış kişilerdi. Sohbet tadında geçiyordu toplantı. Hayat hikâyelerini ya da başarı hikâyelerini dinliyorduk konuşmacıların. En son Maksut Hoca çıktı sahneye ve hepimizin merak ettiği soruyu cevapladı: Nasıl bir eleme olacaktı?

 Bundan sonraki aşamada elemelerin; kendimizi tanıtan ve projenin hangi aşamasında çalışacağımızı belirten bir video ile devam edeceği söylenmişti. Bunca yolu bunu öğrenmek için gelmiş olamazdım! Öyle de olmamıştı zaten. Gün içerisindeki konuşmalarda belki de hayatımın en güzel derslerini almıştım.

Hayallerimiz ve onlara ulaşma üzerene planlanmıştı konuşmalar ve konuşmaların ortak mesajı ‘Yapabilirsin’ di. ‘’Tüm başarıların altında bir hayal vardır. Hayaline inanır ve onun için çabalarsan hayalin gerçekleşecektir.’’. İstanbul’daki Genç Liderler Buluşmasının özeti buydu bence.

Çıkışta bizi aktarma noktasına kadar götürecek otobüse bindik. Oradaki arkadaşlarımın gözlerindeki ışık ise sabahkilerden çok farklıydı. Özgüven, inanç ve başarı hırsı artık insanların gözlerinde bunu görüyordum.

Sonrasını sorarsanız artık önemi yoktu çünkü Gençlik Otobüsü’nün proje mantığını anlamış ve bir parçası olmuştum. Gençlik Otobüsünün sadece bir otobüsten ibaret olmadığının, aslında otobüsün bir bahane olduğunun ve projenin gençlere kazandırdıklarının farkındaydım artık.

Adem Şükrü Taşkın